Ataşehir’de düzenlenen iki ayrı festival ile ortaya çıkan çirkin, çirkin olduğu kadar da vahim olaylara şahit oldum.

Öncelikle benimle ilgili düşüncesi yanlış olanlara yanıt vereyim.

Ben bir gazeteciyim, AK Parti veya CHP’nin elemanı değil. Bir şeyleri yazarken de, sizin hoşunuza, veya zorunuza gidecek diye hareket edemem.

Yaparsam zaten bu mesleği yapmama gerek yok.

Çakışan festivallerde, öbürlenen, böbürlenen derneklerin fiyasko olduğuna şahit oldum.

Önüne gelenin bir dernek kurup, çürümüş iki domates ve büzüşmüş bir salatayı plastik bir kaba doğrayıp, gazetecileri çağırdıklarını eleştiri konusu yapmıştım zaten.

‘Benim arkamda 20 bin kişi var’, diyenlerin arkasında 20 kişiyi bile göremedik.

Anlamış olduk ki, birileri bir başkasını basamak olarak kullanıp kendine bir çıkar sağlıyor.

Halk bunların umrunda değil.

Karslılar’ı temsil eden Orhan Çerkez.

Bayburtlular’ı temsil eden Ali Uğurlu.

Sivaslılar’ı temsil eden Süleyman Ateş

Bunlar ilk günden son güne kadar müthiş bir çıkış yapıp gönüllerde taht kuran isimler oldu.

Kendi yörelerine ait yiyecek ve içeceklerini halk ile paylaştılar.

Van’ı ayrıca kutluyorum.

Gazeteci Mesut Solak’ın gayret ve çabalarını alkışladım. Bir yandan mesleğini yürütürken bir yandan da Balkanlar Kültür ve Dayanışma Derneği’ni tek başına Ataşehir’e tanıtma, adapte etme çabası vardı.

Diğer festivale gelince.

Yetkisiz insana yetki verilmesi, görgüsüzlüğü had safhadaydı!

Görevini yapması gerekirken bana kimle bakıyor!

Neden?

Battal İlgezdi veya belediyeyi eleştirir yazı yazıyorum diye!

Orada bir çalışan olduğunu unutuyor!

Ne haltlar çevirdiğini, düşüp kalktığı kişinin ne yaptığını bilmediğimi sanıyor!

Bunu konuyu ayrıca geniş bir şekilde ele alacağım.

Bir diğer rezalet ise, Ataşehir Belediyesi koridorlarında yetki verilen bayanın küfürlerini hiç bir yetkili veya başkan yardımcısı duymuyor mu?

Bir tek kişinin sevmediği bu insana neden kimse ‘Sen kimsin, ve kendini ne sanıyorsun’ diyemiyor?

İnsanları kovma tehditi kimin haddinedir?

Hüseyin Hışman umarım bunun gereğini yapar.

Milletvekili Gamze Akkuş İlgezdi’nin türkülere eşik ederken gözyaşları anlamlıydı.

İnsan hayatında yaşanan acılar bir türkü ile dile geldiği zaman, duygusuz kalmak mümkün olmuyor maalesef.

Belediye çalışanlarının zarifliği ve sıkıntı çıkmasın diye gösterdiği çaba alkışlanacak türden di.

Bir kişi hariç.

Asli görevi dışında sürekli birine sarılarak zaman geçiren bu hanfendiye bir iyilik yapılmasını rica ediyorum. Bir süre kapalı bir yerde bu insanları baş başa bırakmakta fayda var.